Historia niewyjaśnionego zaginięcia 4-letniej Madeleine McCann

W maju 2007 roku Madeleine ma niecałe cztery lata. Mieszka w Rothey w Leicester. Jest najstarszym dzieckiem małżeństwa lekarzy Kate i Gerry'ego McCann i siostrą o dwa lata młodszych bliźniaków - Seana i Amelie. Na tygodniowe wakacje do portugalskiego kurortu Praia da Luz w Algrave wyjeżdża z rodzicami i ich przyjaciółmi wraz z dziećmi 28 kwietnia 2007 roku. Cała grupa to dziewięcioro dorosłych i ośmioro dzieci. Wynajmują oni w sumie cztery apartamenty w tym samym hotelu, a sami McCannowie zostają zakwaterowani w narożnym pokoju 5A, na parterze. W ciągu dnia dzieci spędzają czas na basenie lub w sali zabawa pod opieką rodziców. Wieczorami natomiast, gdy najmłodsi śpią w hotelowych pokojach, dorośli udają się na kolacje do oddalonego o kilkadziesiąt metrów baru tapas. Sielanka ta trwa do przedostatniego dnia wakacji, wtedy wówczas czterolatka znika bez jakiegokolwiek śladu z wynajmowanego apartamentu.

Zaginięcie 9-letniego Waltera Collinsa i morderstwa na farmie drobiu w Wineville

Zaginięcie i prawdopodobne zabójstwo Waltera Collinsa stało się inspiracją dla głośnego filmu Oszukana z Angeliną Jolie roli głównej. Film, skupiający się przede wszystkim na dramacie matki i niekompetencji policji, wydany został w 2008 roku i otrzymał ponad 30 nominacji do wielu nagród filmowych. Prawdziwa historia zaczęła się 10 marca 1928 roku w Los Angeles. Tego dnia Christine Collins, która samotnie wychowywała 9-letniego Waltera, zostawiła rano chłopca samego i poszła do pracy. Gdy wróciła do domu, dziecka nie było. Policja rozpoczęła poszukiwania na wielką skalę, a sprawa była szeroko omawiana w mediach. Po kilku miesiącach poszukiwań, Waltera odnaleziono w stanie Illinois. Grono reporterów przybyło, aby sfotografować spotkanie matki i odnalezionego chłopca. Niespodziewanie, po zobaczeniu dziecka, Christine od razu oświadczyła, że to nie jest jej syn. Policja chcąc uniknąć skandalu zmusiła kobietę, aby wzięła go do domu. Zdesperowana Christine oddała dziecko, prosząc by wznowiono poszukiwania jej synka. Funkcjonariusze uznali ją za niezrównoważoną i umieścili na tydzień w szpitalu psychiatrycznym. Później okazało się, że Christine miała rację i odnaleziony chłopiec był tak naprawdę 12-latkiem, który podawał się za Waltera, żeby pojechać do Hollywood i spotkać się z gwiazdą westernów, Tomem Mixem. Chłopiec został odebrany przez swoją macochę.

 

Christine Collins z chłopcem podającym się za Waltera

Morderstwo 6-letniej JonBenét Ramsey

JonBenét Patricia Ramsey przyszła na świat 6 sierpnia 1990 w Atlancie, w Stanach Zjednoczonych jako drugie dziecko byłej miss Zachodniej Wirginii Patricii Patsy Ramsey i biznesmena Johna Bennett Ramsey’a. Miała starszego o 3 lata brata Burke’a. W 1991 roku rodzina wyprowadziła się z Atlanty do Boulder w stanie Kolorado. Wtedy właśnie matka zaczęła zapisywać kilkuletnią JonBenét na konkursy małych miss. Połączenie uroku dziewczynki i doświadczenia Patsy przyniosły wiele prestiżowych tytułów: Amerykańskiej Małej Miss, Małej Miss Kolorado, Dziecięcej Gwiazdy, Narodowej Małej Miss. Sielskie życie rodziny przerwało tajemnicze morderstwo dziewczynki w Boże Narodzenie 1996 roku. Rankiem 25 grudnia 1996 roku w domu rodzinnym Ramsey'ów, najpierw znaleziono notatkę napisaną odręcznie na kartce z dziennika należącego do Patsy z informacją, że dziewczynka została uprowadzona, a kilka godzin później w piwnicy domu, ojciec natrafił na jej zmasakrowane ciało. Śmierć małej miss do dziś jest jedną z najbardziej zagadkowych i tragicznych spraw kryminalnych na świecie. O śmierć dziecka niejednokrotnie oskarżani byli rodzice. Pojawiło się też kilka osób twierdzących, że to oni są zabójcami. Pomimo głośnego śledztwa i wielu dowodów, śledczym nadal nie udało się ustalić, co wydarzyło się tamtej bożonarodzeniowej nocy w domu Ramsey'ów.

Legenda Wysokiego Kamienia, czyli tajemnicze zaginięcie czwórki chłopców w czerwcu 1966 roku

Latem 1966 roku czworo młodych chłopców postanowiło zobaczyć słynące z tajemniczości miejsce w swojej okolicy zwane Wysokim Kamieniem (przedwojenny der Hoche Stein w Górach Bardzkich). Miejsce to, jak mówili okoliczni mieszkańcy, jest nawiedzone. W tamte okolice nikt nie chodził sam, szczególnie po zmroku. Na szczycie góry stał biały kamień otoczony przez mniejsze kamienie, tworząc coś przypominające miejsce kultu. Otoczenie samej góry również było tajemnicze - ci, którzy z jakiejś przyczyny znaleźli się tam, czuli odpychającą atmosferę tego miejsca. Właśnie ten las wybrali chłopcy na swój pierwszy w życiu seans spirytystyczny.

Bestia z Gévaudan

W latach 1764 - 1767 na niewielką francuską prowincję Gévaudan, leżącą w okolicach dzisiejszego Lozère, padł blady strach. Nieznane stworzenie w ciągu  zaledwie trzech lat dokonało 240 ataków na kobiety młodzież i dzieci. Brutalnie okaleczało ono ludzkie ciała, a po okolicznych lasach i polach znajdowano porozrzucane, częściowo zjedzone szczątki. W sprawie interweniował nawet sam król Francji Ludwik XV, który zaniepokojony losem poddanych wysłał do Gévaudan swoich najlepszych żołnierzy i myśliwych, co jednak nie przyniosło jakiegokolwiek rezultatu. Historycy do dziś spierają się kim lub czym była bestia. Lew, małpa, ogromnych rozmiarów wilk, czy też potwór, który wymknął się spod kontroli. Dla wielu tożsamość stworzenia jest najbardziej intrygującą tajemnicą w XVIII-wiecznej Francji.

Tajemnicze zaginięcie kobiety w Paryżu w 1889 roku

Jedno z najdziwniejszych nieudokumentowanych zaginięć w historii miało miejsce we Francji. W roku 1889 dwie Angielki - matka i córka powracające z podróży statkiem z Indii zatrzymały się w hotelu w Paryżu. Matka nagle zachorowała. Wezwano hotelowego lekarza, który zbadał kobietę, a jej córkę wysłał po lekarstwa. Gdy dziewczyna wróciła, personel hotelu stwierdził, że nigdy nie widział jej matki. W rejestrze figurowały tylko dane młodej kobiety. Dodatkowo, gdy kobieta weszła do pokoju nie znalazła najmniejszego śladu po swojej matce. 

Zbrodnia na farmie Hinterkaifeck. Nieoficjalne rozwiązanie sprawy

Rok 1922. Niewielka farma na skraju wsi w małej bawarskiej wiosce. Mieszkała tam rodzina Gruberów. Plotki we wsi głosiły, że posiadłość jest nawiedzona. Służąca, która tam pracowała, pewnego wieczora uciekła przerażona. Opowiadała później, że w obejściu działy się dziwne rzeczy. Na strychu słychać było postukiwania, mimo że nikogo tam nie było. Zwierzęta wydawały się być zaniepokojone i zdenerwowane. Kiedy na początku kwietnia 1922 roku Gruberowie przestali pojawiać się we wsi, zaniepokojeni sąsiedzi weszli na farmę. Zobaczyli tam scenę jak z horroru. Wszyscy domownicy byli martwi, a ich zmasakrowane kilofem ciała, ułożone były jedno na drugim w stodole.

15 najokrutniejszych metod egzekucji

1. Língchí / Kara tysiąca cięć
Egzekucja stosowana była głownie jako kara za najcięższe przestępstwa, zdradę czy ojcobójstwo. Tę formę kary śmierci stosowano powszechnie w Chinach od około 900 r.n.e. aż do jej zniesienia w 1905 roku. Proces ten obejmował skrępowanie i przywiązanie ofiary do drewnianego stelaża, często wystawionego w miejscu publicznym, a następnie wielokrotnego wycinania fragmentów ciała. Mięśni, skóry ale także i kończyn. W późniejszym okresie skazanemu podawano opium w akcie miłosierdzia lub w celu zapobieżenia omdleniom. Kara miała mieć wymiar trzypoziomowy. Po pierwsze publicznego upokorzenia, po drugie powolnej i długotrwałej śmierci w połączeniu z okrutnym bólem i po trzecie kary i upokorzenia po śmierci. 
Wykonywanie jej mogło trwać nawet cały dzień. Według konfucjańskiej zasady człowiek pocięty na kawałki nie może zaznać spokoju po śmierci, a więc tortury trwają nadal w życiu pozagrobowym.

2. Byk z brązu / Byk Sycylijski
Metoda wymyślona została w Grecji jako narzędzie egzekucji przestępców. Konstrukcja w kształcie wykonana z brązu lub mosiądzu pozwalała na umieszczenie w środku skazańca, a następnie rozpalenie ognia pod bykiem, co doprowadzało do nagrzania metalu aż do koloru żółtego i w konsekwencji pieczenie żywcem ofiary. Zaprojektowany w specjalny sposób system rurek powodował, że wydobywający się z wnętrza krzyk ofiary brzmiał jak ryk rozjuszonego byka. Podobno po otwarciu byka w środku znajdywano jedynie błyszczące kości.

Historia jednego zdjecia: Potwór morski z wyspy Hook

Wyspa Hook leży na Morzu Koralowym przy wschodnim wybrzeżu Australii. Turystów przyciąga przede wszystkim swoimi krajobrazami i rafami koralowymi. Tak przynajmniej było do roku 1964, tamtego lata francuski fotograf Robert Le Serrec wykonał bowiem słynne zdjęcie ogromnego, dotychczas nieustalonego stworzenia.

Aokigahara - japoński las samobójców (zdjęcia)

Aokigahara to las mieszany leżący na terenie Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu porastający teren o powierzchni około 35 km². Jest on wyjątkowo gęsty, a podłoże z lawy (po wybuchu krateru w 864 roku) dodatkowo utrudnia poruszanie się. Zagęszczenie drzew natomiast sprawia, iż wewnątrz lasu panuje bezwietrzna, smutna atmosfera oraz nietypowa cisza. Aokigahara to bez wątpienia jeden z najbardziej znanych lasów w Japonii, a także na całym świecie i wcale nie chodzi tu o jego walory turystyczne czy zdrowotne. Gęstwina nieoficjalnie jest bowiem, od lat 50 XX wieku, jest drugim na świecie miejsce pod względem liczby popełnianych samobójstw, tuż po słynnym moście Golden Gate w San Francisco.