Tajemnicze zaginięcie kobiety w Paryżu w 1889 roku

Jedno z najdziwniejszych nieudokumentowanych zaginięć w historii miało miejsce we Francji. W roku 1889 dwie Angielki - matka i córka powracające z podróży statkiem z Indii zatrzymały się w hotelu w Paryżu. Matka nagle zachorowała. Wezwano hotelowego lekarza, który zbadał kobietę, a jej córkę wysłał po lekarstwa. Gdy dziewczyna wróciła, personel hotelu stwierdził, że nigdy nie widział jej matki. W rejestrze figurowały tylko dane młodej kobiety. Dodatkowo, gdy kobieta weszła do pokoju nie znalazła najmniejszego śladu po swojej matce. 

Zbrodnia na farmie Hinterkaifeck. Nieoficjalne rozwiązanie sprawy

Rok 1922. Niewielka farma na skraju wsi w małej bawarskiej wiosce. Mieszkała tam rodzina Gruberów. Plotki we wsi głosiły, że posiadłość jest nawiedzona. Służąca, która tam pracowała, pewnego wieczora uciekła przerażona. Opowiadała później, że w obejściu działy się dziwne rzeczy. Na strychu słychać było postukiwania, mimo że nikogo tam nie było. Zwierzęta wydawały się być zaniepokojone i zdenerwowane. Kiedy na początku kwietnia 1922 roku Gruberowie przestali pojawiać się we wsi, zaniepokojeni sąsiedzi weszli na farmę. Zobaczyli tam scenę jak z horroru. Wszyscy domownicy byli martwi, a ich zmasakrowane kilofem ciała, ułożone były jedno na drugim w stodole.

15 najokrutniejszych metod egzekucji

1. Língchí / Kara tysiąca cięć
Egzekucja stosowana była głownie jako kara za najcięższe przestępstwa, zdradę czy ojcobójstwo. Tę formę kary śmierci stosowano powszechnie w Chinach od około 900 r.n.e. aż do jej zniesienia w 1905 roku. Proces ten obejmował skrępowanie i przywiązanie ofiary do drewnianego stelaża, często wystawionego w miejscu publicznym, a następnie wielokrotnego wycinania fragmentów ciała. Mięśni, skóry ale także i kończyn. W późniejszym okresie skazanemu podawano opium w akcie miłosierdzia lub w celu zapobieżenia omdleniom. Kara miała mieć wymiar trzypoziomowy. Po pierwsze publicznego upokorzenia, po drugie powolnej i długotrwałej śmierci w połączeniu z okrutnym bólem i po trzecie kary i upokorzenia po śmierci. 
Wykonywanie jej mogło trwać nawet cały dzień. Według konfucjańskiej zasady człowiek pocięty na kawałki nie może zaznać spokoju po śmierci, a więc tortury trwają nadal w życiu pozagrobowym.

2. Byk z brązu / Byk Sycylijski
Metoda wymyślona została w Grecji jako narzędzie egzekucji przestępców. Konstrukcja w kształcie wykonana z brązu lub mosiądzu pozwalała na umieszczenie w środku skazańca, a następnie rozpalenie ognia pod bykiem, co doprowadzało do nagrzania metalu aż do koloru żółtego i w konsekwencji pieczenie żywcem ofiary. Zaprojektowany w specjalny sposób system rurek powodował, że wydobywający się z wnętrza krzyk ofiary brzmiał jak ryk rozjuszonego byka. Podobno po otwarciu byka w środku znajdywano jedynie błyszczące kości.