10 listopada 1985 roku w parku stanowym Bear Brook w Allenstown w New Hampshire, myśliwy natknął się na dużą metalową beczkę. Wewnątrz znajdowały się częściowo zeszkieletowane ciała dorosłej kobiety i dziewczynki, oba owinięte w folię. Sekcja zwłok wykazała, że obie zmarły w latach 1977-1985, a przyczyną ich śmierci było uderzenie w głowę. Ani sprawcy ani ofiar nie udało się wtedy zidentyfikować. Po kilku miesiącach ofiary zostały pochowani na cmentarzu w Allenstown z nagrobkiem, który głosił: „Tu spoczywają szczątki znanych tylko Bogu kobiety w wieku 23-33 lat i dziewczynki w wieku 8-10 lat. Ich ciała znaleziono 10 listopada 1985 roku w Bear Brook State Park. Niech ich dusze znajdą pokój w opiece Boga”.
15 lat później, 9 maja 2000 roku, niemal w tym samym miejscu bo zaledwie 50 metrów dalej, odkryto kolejną beczkę. Ku przerażeniu znalazcy, ta również zawierała zwłoki. Były to szczątki ciał dwóch dziewczynek w wieku do 4 lat, które również zmarły na przełomie lat 1970 i 1980.
 |
Marlyse Elizabeth Honeychurch, Marie Elizabeth Vaughn, Sarah Lynn McWaters i nieznana z imienia córka oTerry'ego Rasmussena
Wiek kobiety z pierwszej beczki w chwili śmierci oszacowano na 23 do 33 lat. Miała ona falowane brązowe włosy i miała od 1.6m do 1.7 m wzrostu. Jej zęby wykazały znaczną pracę dentystyczną, w tym wielokrotne wypełnienia i trzy ekstrakcje. Dziewczynka znaleziona wraz z dorosłą kobietą miała od 5 do 11 lat. W chwili śmierci miała objawy zapalenia płuc. Ponadto, miała krzywy przedni ząb i diastemę (przestrzeń między górnymi zębami), dwa kolczyki w każdym uchu i miała do 1.37 m wzrostu. Jej włosy były falowane i jasnobrązowe. Najmłodsza dziewczynka miała od 1 do 3 lat, miała długie blond lub jasnobrązowe włosy, 76 cm wzrostu i także miała przerwę między przednimi zębami
Po znalezieniu drugiej beczki ustalono, że morderstwa te są ze sobą powiązane. Ich ofiary i sprawca pozostali jednak niezidyntyfikowani przez niemal 30 lat, aż do 2014 roku. Wtedy też dzięki badaniom DNA ustalono, że dwie pierwsze ofiary oraz młodsza dziewczynka z drugiej baczki były ze sobą spokrewnione.
"Średnia'' wiekiem dziewczynka z drugiej beczki nie była jednak ich krewną.
Kolejny przełom w sprawie następił w 2017 roku i było to również dzięki badaniom baz DNA. Ustalono wówczas, że ofiary to Marlyse Honeychurch i jej dwie córki: Marie Vaughn i Sarah McWaters. W chwili śmierci dziewczynki miały odopowiednio około 7 i 2 lat.
W okresie poprzedzającym morderstwa, Honeychurch spotykała się z seryjnym mordercą Terrym Pedrem Rasmussenem, a w 1978 roku uciekła wraz z nim i swoimi dwoma córkami. Powodem tego była kłótnia z matką, która uważała, że nowy wybranek córki jest dla niej za stary. Po tym wydarzeniu całą czwórka zamieszkała w Manchasterze w New Hampshire. Według National Center for Missing and Exploited Children, Marlyse miała 24 lat kiedy zniknąła, a zmarła w wieku 26 lub 27 lat.
 |
| Terry Rasmussen |
Trzecia dziewczynka, obecnie zidentyfikowana jako córka Rasmussena (jej matką nie była Marlyse) w chwili śmierci miała od 2 do 4 lat. Miała brązowe włosy, około 1.12 m wzrostu i iała zgryz przedni, co prawdopodobnie było zauważalne. W lutym 2020 roku ogłoszono, że analiza DNA sugeruje, że dziecko było głównie rasy kaukaskiej, z niewielkim dziedzictwem azjatyckim, afrykańskim i rdzennych Amerykanów. Organizacja wydała później zaktualizowaną wersję rekonstrukcji twarzy dziecka. Tego kim była matak dziewczynki nigdy nie ustalono.
Choć obecnie śledczy są prawie pewni, że to Rasmussen jest sprawcą tych mordów, to sprawa Bear Brook Murders oficjalnie pozostaje nierozwiązana.
Żródła:
https://allthatsinteresting.com/bear-brook-murders
https://unsolvedmysteries.fandom.com/wiki/Bear_Brook_Remains
https://en.wikipedia.org/wiki/Bear_Brook_murders