Aokigahara to las mieszany leżący na terenie Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu porastający teren o powierzchni około 35 km². Jest on wyjątkowo gęsty, a podłoże z lawy (po wybuchu krateru w 864 roku) dodatkowo utrudnia poruszanie
się. Zagęszczenie drzew natomiast sprawia, iż wewnątrz lasu panuje bezwietrzna, smutna atmosfera oraz nietypowa cisza. Aokigahara
to bez wątpienia jeden z najbardziej znanych lasów w Japonii, a także
na całym świecie i wcale nie chodzi tu o jego walory turystyczne czy
zdrowotne. Gęstwina nieoficjalnie jest bowiem, od lat 50 XX wieku, jest
drugim na świecie miejsce pod względem liczby popełnianych samobójstw,
tuż po słynnym moście Golden Gate w San Francisco.
Mroczna historia lasu
Mimo, iż samobójstwa w lesie zaczęły się w połowie dwudziestego wieku, już wcześniej miejsce owiane był złą sławą, jako związane z duchami oraz dawnymi rytuałami. Jedna z historii mówi , iż w czasach starożytnych podczas wielkiego głodu to właśnie do tego lasu wywożono z okolicznych
wiosek starców, osoby chore, niedołężne oraz dzieci, których rodzina nie
była w stanie wyżywić. Ludzie umierali tam z głodu, czasem rozszarpywani przez dzikie zwierzęta. Według legendy także ich dusze nawiedzają to miejsce.
Samobójstwa
Podobno atmosfera śmierci jest wyczuwana zaraz po wejściu do Aokigahara.
To kraina, do której około setka osób rocznie idzie w jednym celu - aby zakończyć swoje życie. Już na skraju lasu możemy zauważyć tablice informacyjne i
ostrzegawcze, które apelują do każdego, kto znajdzie się w tym miejscu. Służby i patrole leśne umieszczają bezpośrednie komunikaty: Zastanów się raz jeszcze!, Proszę, skontaktuj się z policją, nim
postanowisz się zabić! lub Twoje życie jest cennym darem dla rodziców.
Miejscowi mówią, że bardzo łatwo odróżnić trzy typy osób, które zapuszczają się do lasu.
Pierwszym z nich są turyści, zainteresowani malowniczymi krajobrazami góry Fuji. Drugi dotyczy osób szukających tam dreszczyku emocji. Trzeci
typ natomiast to ci, którzy nie planują już z lasu nigdy wyjść.
Stworzono nawet profil samobójców - zazwyczaj są to mężczyźni w wieku 40-50 lat, biznesmeni, ludzie na poważnych stanowiskach, ze słabą, delikatną psychiką.
Aura, jaka tam panuje i świadomość zbiorowego cmentarzyska zapewne dodają
odwagi, a tym samym wpędzają w depresyjny nastrój. Już po kilkunastu
metrach po wejściu do lasu zobaczyć można pierwsze części garderoby
porozrzucane między konarami drzew. Marynarki czy krawaty to
stały widok, który już nikogo nie dziwi. Dalej widzimy butelki po alkoholach, które z pewnością kiedyś dodały odwagi w odebraniu sobie
życia. Są tu również portfele wraz ze zdjęciami rodzin i dzieci
samobójców. Często w kieszeniach spodni znaleźć można różnego rodzaju
leki i opakowania po nich. A na gęsto rozpostartych konarach drzew
zarzucone są pętle sznurów bądź paski od spodni.
Japoński last to także miejsce przeklęte i nawiedzone. Jedna z
legend o tym miejscu mówi, że podobno na terenie lasu, pod ziemią
znajdują się dużej ilości złoża żelaza. Turyści odwiedzający Aokigahara
posługują się kompasem, by później trafić do wyjścia. Jednak kompasy
szaleją, a oni nie mają szans na powrót. Więzieni w lesie, nie mogąc
odnaleźć drogi powrotnej zupełnie tracą rozum, w rezultacie modląc się o
natrafienie na wolną pętlę na drzewie. Inna legenda głosi, że w lesie
pojawiają się dusze zmarłych, które wabią samobójców.
Statystyki mówią, że w roku 1998 samobójstwo popełniły tu 73 osoby. W 2002 znaleziono rekordową liczbę ciał – 78.
Po tym jak w roku 2003 liczba wzrosła do 100, a w 2004 do 108,
miejscowe władze przestały publikować informacje o ich liczbie, mając
nadzieję, że Aokigahara przestanie być kojarzony z samobójstwami. Miejscowa policja stosuje nawet areszt zapobiegawczy wobec osób, których
zachowanie wskazuje na zamiar popełnienia samobójstwa. W 2002 zatrzymano
w ten sposób 83 osoby, o 20 więcej niż rok wcześniej.
Poszukiwanie ciał i spanie ze zwłokami
W roku 1971 władze wprowadziły do lasu coroczne patrole prowadzonych przez wolontariuszy.
Przeczesują one las w poszukiwaniu ciał, zazwyczaj powieszonych na
drzewach, niejednokrotnie częściowo zjedzonych przez zwierzęta. Historia głosi, iż kiedy odnajdą oni ciało, muszą przenieść je do
lokalnej stacji, gdzie są one umieszczane w specjalnym pomieszczeniu, w
którym czekają na przyjazd policji. W środku znajdują się dwa łóżka, jedno na którym zostaną ułożone
zwłoki i drugie dla osoby która będzie przy nich czuwać przez noc. W Japonii uważa się bowiem, że jeżeli zwłoki zostaną
zostawione same sobie, opuszczony duch będzie krzyczeć przez całą noc i
opłakiwać swoje martwe ciało, a trup przeniesie się w niewytłumaczony
sposób do zwykłych sypialni znajdujących się w tym budynku.
Źródła:
https://facet.onet.pl/strefa-tajemnic/aokigahara-las-samobojcow/m963257
http://www.paranormalne.pl/topic/23562-aokigahara/
https://www.tajemnice-swiata.pl/aokigahara-las-samobojcow/
http://www.paranormalzone.pl/niewyjasnione/zycie-po-zyciu/item/138-mroczne-miejsca-cz-i-japonski-las-smierci-uwaga-drastyczne-zdjecia